न्यायाधीशांचे जीवन सोपे असल्याची खोटी कहानी रचली गेली – न्यायमूर्ती – रमना

नवी दिल्ली,

ज्यावेळी कोणीही न्यायाधीश होण्याचा निर्णय करतो तर त्याला अनेक त्याग करावे लागतात जसे की कमी पैसे, समाजातील कमी भूमिका आणि मोठया प्रमाणात काम. तरीही एक प्रकारची भ-ांती आहे की न्यायाधीश मोठया बंगल्यात राहतात आणि सुट्टींचा आनंद घेतात अशी खंत भारताच्या सर्वोच्च न्यायालयाचे मुख्य न्यायाधीश न्यायमूर्ती एन.व्ही.रमनानी गुरुवारी व्यक्त केली.

सर्वोच्च न्यायालयाच्या बार असोसिएशनकडून न्यायमूर्ती आर.एफ.नरीमन यांनी म्हटले की एका न्यायाधीशासाठी प्रत्येक आठवडयाला 100 पेक्षा अधिक प्रकरणांची तयारी करणे, निष्पक्ष तर्क ऐकने, स्वतंत्र शोध करणे आणि लेखावर निर्णय घेणे सोपे नाही. तर एका न्यायाधीशाला विविध प्रशासनिक कर्तव्यांनाही निपटावे लागते. विशेष करुन एका वरिष्ठ न्यायाधीशासाठी हे सोपे नाही.

न्यायमूर्ती रमनानी म्हटले की आम्ही न्यायालयाच्या सुट्टीच्या दरम्यानही काम सुरु ठेवतोत, शोध घेतोत आणि लेखावरील प्रलंबीत निर्णय घेतोत. यामुळे ज्यावेळी न्यायाधीशांच्या नेतृत्वाखालील सोप्या जीवना बाबत खोटे आख्यान बनविले जाते तर याला काढणे अवघड होते आहे.

ते म्हणाले की आम्ही आपला बचाव करु शकत नाही. या खोटया आख्यानांचे खंडन करणे आणि मर्यादीत संसाधानासह न्यायाधीशांद्वारा केलेल्या कामा बाबत जनतेला शिक्षीत करणे बारचे कर्तव्य आहे.

न्यायमूर्ती रमनानी काही गोष्टींवर प्रकाश टाकला ज्याला मोठया प्रमाणात जनतेसाठी ओळखले जात नाही आणि पहिले एक न्यायाधीश बनण्यासाठी बलिदानांच्या संख्येशी संबंधीत आहे. सर्वात स्पष्ट बलिदान मौद्रिक आहे, विशेष करुन ज्यावेळी आपण गर्जनापूर्ण अभ्यासासह येतो भाऊ नरिमन. तर अशा प्रकारचा निर्णय घेण्यासाठी सार्वजनिक कर्तव्याच्या भावनने प्रेरित झाले पाहिजे. दुसरा दृष्टीकोण समाजामध्ये कमी भूमिकेशी संबंधीत आहे ज्याला कोणीही न्यायाधीश बनण्याला स्वीकार केले पाहिजे.

न्यायामूर्ती रमनानी स्पष्ट केले की माझ्या मते न्यायाधीशांनी स्वत:ला पूर्णपणे वेगळेे गेले नाही पाहिजे कारण एका न्यायाधीशाच्या रुपातही समाज आणि व्यवसाशी संपर्कात राहणे महत्वपूर्ण आहे. मात्र त्यांनी म्हटले की हे एक अविश्वसनीय तथ्य आहे की समाजा बरोबर आमचा सहवास न्यायाधीश बनल्यानंतर खूप मोठया दबावातून जातो आहे.

ते म्हणाले की तिसरा बिंदू जो सांगू इच्छितो की तो अशा प्रमाणाशी संबंधीत आहे जो न्यायाधीशांच्या रुपात दिवसें दिवस वाढतो आहे आणि लोकांच्या मनात एक चूकीची धारणा आहे की न्यायाधीश मोठया बंगल्यात राहतात, फक्त 10 ते 4 वाजे पर्यंत काम करतात आणि आपल्या सुट्टींचा आनंद घेतात. अशा प्रकारचे कथन असत्य आहे. आम्हांला आपल्या न्यायिक कर्तव्यांना पूर्ण करण्यासाठी एक तर मध्यरात्री पर्यंत जागावे लागते किंवा सूर्योदयाच्या आधी उठावे लागते किंवा कधी दोनीही वेळा.